خلـــوتگـــه دل

دبدم که نوشته بودند:

سخت است فهمانيدن نکته اي به کسي،
که منفعت او در نفهميدن است!!

تا اينکه کار از ديدن گذشت،
مصداق بارز و کاملش را ايم روزها به چشم ديده ام./
مردماني پر ريا که پاياني نيست بر دورويي و نيرنگشان.
ايکاش روزگار،روزگار قديم بود،
روزگاري که آدمهايش دروغ نمي گفتند،
کلامشان پر بود از صداقت و درستکاري
و رفتارشان براي رضاي خدا بود و بس. نه بنده خدا
چه شد که چنين شد؟
چه شد که به اينجا رسيديم؟
واقعا خسته نشديم از بندگي قلم به دستان؟
خسته نشديم از بندگي اين ميزپرستان؟

کاش ما انسانها هنوز بنده خدا بوديم، نه برده بنده خدا

بيائد به نفهم ها احترام نگذاريم

______________________

از سري يادداشتهاي من

بيست و پنجم / آذر / نود و پنج

امير اميري

_____________________

روزهايمان رامي گذرانيم، پر از ادعا

ادعاي شجاعت و بي باکي

و در تک تک ثانيه هايمان افتخار مي کنيم به اين شجاعتمان

 اما شب حکايتش جور ديگر است

شب که مي شود درونمان پر مي شود از تفکرات و خيالات

و ذهنمان پر مي شود از هزاران حرف

حرف هاي گفته و نگفته

حرفهايي که شايد هيچگاه جرات گفتنشان رو نداشته ايم

اما هر شب براي خودمان مرورشان مي کنيم

چرا که ميدانيم هيچگاه آنان را به زبان نخواهيم آورد

پس ما ميمانيم و سياهي شب و بيداري و تفکر

و صبح

دوباره شجاع مي شويم

و اين حال هر صبح و شب ما آدماهست

* امير اميري *

اصيل باش رفيق
.
رفيق؛
ايکاش ميدانستي که سالهاست، ديگر سکوت نشان رضايت نيست
.
ايکاش ميدانستي که زمين گرد است،
و هميشه نوبت بودن تو و تاخت و تازت نيست،
و گاهي ، فقط گاهي، نوبت به ديگران هم ميرسد،
مدتهاست که نويت يک در ميان، بين من و تو ميچرخد، اما من نميخواهم که مانند تو و امثال تو باشم و بي مهابا دروغ بگويم و سعي کنم تا تفکرات مسموم خود را به ديگران القاء کنم
و دلخوش باشم به اينکه ديگران باور کردند و ميروند و مي تازند

رفيق
به چشمانت بياموز که شنونده ات را خوب بسنجد، گاهي شنونده عاقل است
و اين را ميتواني زماني که با اطمينان دروغ هايت را ميگويي، از لبخندش بفهمي
پس خودت را مضحکه نکن
رفيق من
هميشه، دور دور رفاقت خاله خرسي شما نيست!
هرچقدر هم که مقرب باشي و سوگلي درگاه، بازهم مرا هراسي نيست از تو و افکار تو
چرا که هنوز هم هستند افرادي که فقط از خدا ميترسند و بس
نه از بنده ناچيز خدا

* امير اميري *